رضا رشید پور در وبلاگش درباره شبکه ماهواره ای «من و تو» نوشت:
این
روزها یک شبکه فارسی زبان دیگر به مجموعه تلویزیون های ماهواره ای افزوده
شده . من و تو را می گویم . کیفیت فنی خوبی دارد و به نظر می رسد برای راه
اندازی آن از برنامه ساز های خوش سلیقه استفاده شده . ظاهرا مشتریان زیادی
هم به دست آورده است …
سالهاست که واکنش ما به پدیده های اینچنینی
انفعالی ست . همین دیروز مطالب مفصلی در مورد خباثت مدیران این شبکه و دست
های کثیف پشت پرده و استکبار جهانی و …. در برخی روزنامه ها خواندم و ظاهرا
مخاطب مجبور بود احساسات به فوران رسیده نویسنده عزیز را به عنوان خبر یا
تحلیل بپذیرد و البته من قضاوت نمی کنم .
رضا رشید پور در وبلاگش درباره شبکه ماهواره ای «من و تو» نوشت:
این
روزها یک شبکه فارسی زبان دیگر به مجموعه تلویزیون های ماهواره ای افزوده
شده . من و تو را می گویم . کیفیت فنی خوبی دارد و به نظر می رسد برای راه
اندازی آن از برنامه ساز های خوش سلیقه استفاده شده . ظاهرا مشتریان زیادی
هم به دست آورده است …
سالهاست که واکنش ما به پدیده های اینچنینی
انفعالی ست . همین دیروز مطالب مفصلی در مورد خباثت مدیران این شبکه و دست
های کثیف پشت پرده و استکبار جهانی و …. در برخی روزنامه ها خواندم و ظاهرا
مخاطب مجبور بود احساسات به فوران رسیده نویسنده عزیز را به عنوان خبر یا
تحلیل بپذیرد و البته من قضاوت نمی کنم .
لطفا
مستحضر باشید که من همواره آسیب های جدی این نوع رسانه ها را در همین سایت
گوشزد کرده ام و حتی در برخی موارد معتقد به عناد و غرض ورزی بعضی شبکه ها
هم هستم . پس مخالفت من با توهم خبیث پنداری موسسان چنین شبکه هایی دلیل
بر تطهیر و مبارک دانستن هیچ کس و هیچ رسانه ای نیست اما …
شبکه های
مانند من وتو آن دسته از مخاطبان را به خود جذب می کنند که درحقیقت رسانه
های داخلی با بی سلیقگی آنها را از دست داده اند و دقیقا به موضوعات و
نیازهایی می پردازند که شبکه های داخلی از آن غافل هستند . بر خلاف تصور
همگانی ریشه بسیاری از این کمبود ها در پررنگ بودن خطوط قرمز نبوده و ناشی
از کج فهمی رسانه ای ست .
جالب است که برنامه های ورزشی هیچ کدام از
این شبکه ها حتی بی بی -- فارسی مخاطب چندانی ندارد . چون برنامه نود اوج
نیازهای مخاطب هیجان زده را تامین می کند .
اما متاسفانه تنها نقطه قوت ما همین است …
سالهاست
که تکلیف موسیقی در مهمترین رسانه کشورمان مشخص نیست و این فرزند ناخلف
پیوسته در تنگنای اختلاف نظرهای گوناگون دست به دست می شود . تولید و پخش
برنامه های نمایشی به دلیل چالش در سود آوری اقتصادی برای شبکه های
تلویزیونی دچار آفت شتاب زدگی و ابتذال پنهان شده و به نظر می رسد نظارت بر
سودآوری از نظارت کیفی سبقت گرفته است .
وابستگی آزار دهنده جنگ
های تلویزیونی به حامیان مالی ریزش شدید مخاطبان را در -- داشته و بیننده
محترم از تماشای چهره های پلیس راهنمایی و رانندگی و یا مدیر فلان بانک و …
در چنین برنامه هایی خسته شده است . جای تاسف است که حتی ویژه برنامه های
اعیاد هم به همین روش ساخته می شوند .
به تمام گفته های من آشفتگی تحلیل های ----- و ذهنیت بخشی از مردم نسبت به صداوسیما را هم اضافه کنید .
منظور
من از نوشتن این چند خط آن است که برخورد انفعالی و واکنش خصمانه نسبت به
امثال من و تو هرگز نشان هژمونی رسانه ای و قدرت نفوذ نبوده بلکه گاهی طعم
حسرت می دهد . شاید بهتر آن باشد که اندکی به سمت اصلاح معایب موجود برویم و
یه جای آنکه مخاطب نجیب و کم توقع خودمان را دودستی تقدیم دیگران کنیم
درجهت پاسخ به نیازهای او قدم برداریم .
رسم روزگار همین است … کسی که از سهل انگاری ما استفاده می کند الزاما خبیث نیست احتمالا زرنگ است!